WAHYU PURBAKAYUN

Kacarita ing sawijining dina para punakawan padha kumpul. Semar mbabarake menawa bakal ana wahyu kang mudhun yaiku kang aran wahyu purbakayun. Purba tegese ngopeni lan kayun tegese kekarepan. Dadi wong kang bakal nampa wahyu kuwi wong sing bisa njaga kekarepane amrih kanggo tumindak bebener. Bathara Guru kepasrahan supaya maringake wahyu kuwi marang wong kan sejatine kudu nampa wahyu kuwi. Nanging wahyu kuwi malah diparingake marang putrane dhewe, yaiku dewa Srani, kang sejatine ora nduweni hak nampa wahyu mau. Ewadene wahyu mau malah kanggo tumindak kang ora bener. Dewa Srani nduweni niyat arep mateni Janaka. Ing tengah dalan Dewa Srani ketemu Anoman kang arep mapag lakune. Salorone banjur perang. Pungkasane Anoman menang lan dewa Srani kepeksa mlayu golek dalan trabasan liyane.

Ing wayah liya punakawan ketemu Janaka ing dalan, banjur ndherekake bendarane kuwi. Ana ing tengah dalan ana kang nyegat lakune Janaka, yaiku buta saka tunggul maluyo. Perang banjur kedadeyan. Buta mau padha kalah banjur dewa Srani metu ngadhepi Janaka banjur padha perang. Kanthi dhasar dhawuhe ibune, dewa Srani njemparing Janaka. Pungkasane Janaka kalah.

Ing Jonggringsalaka, Semar ndangu Bathara Guru, apa wahyu purbakayun wis diparingake marang wong kang samesthine nampa. Bathara Guru jujur menawa wahyu kuwi malah diwenehake putrane dhewe, yaiku Dewa Srani. Semar duka lan ngesotake Bathara Guru dadi buta. Bathara Guru banjur dadi buta Kala, banjur nyuwun panagapura marang Semar lan janji bakal ngupaya supaya wahyu kuwi ilang saka putrane. Ing wayah liya, petruk lapur marang Kresna lan Werkudara babagan kalahe Janaka. Werkudara nuli marani Dewa Srani lan ngajak perang. Dewa Srani kalah banjur matur karo ibune. Sawise kuwi banjur  perang maneh lan njemparing Werkudara nanging ora kasil.Sawise kuwi Bathara Guru kang malih dadi buta banjur nemoni Dewa Srani lan ngupaya supaya Dewa Srani gelem nuduhake wahyu kuwi. Wahyu kasil dituduhake Dewa Srani lan dumadakan wahyu kuwi ilang saka Dewa Srani. Bathara Guru malih maneh ing wujud asline. Bathara Guru nuli matur menawa wahyu purbakayun sejatine dudu kanggo Dewa Srani. Sawise kuwi Dewi Durga (ibune Dewa Srani) ora trima banjur arep males.

Ing wayah liya, Semar, Kresna, Janaka, Werkudara, lan para punakawan padha kumpul. Bathara Guru rawuh kanthi nggawa wahyu Purbakayun. Wahyu kuwi banjur diwenehake marang Semar. Semar ngendika menawa wahyu kuwi bakal nggoleki dhewe wong kang samesthine nampa. Semar banjur mabur lan mbuwang wahyu kuwi. Wusanane wahyu purbakayun mara lan nglebur dadi siji ing ragane Janaka. Dumadakan Dewi Durga teka, nanging kanepsone Durga bisa diluluhake dening Semar. Sawise Semar paring wejangan, Durga bali, nuli paring wejangan kanggo Dewa Srani supaya bisa nampa kahanan kaya mangkono. Ing papan liya Semar paring wejangan marang Werkudara supaya Janaka bisa nggunakake wahyu purbakayun kanggo tujuwan kang bener. Janaka kudu bisa ngati-ati ing tumindak lan bisa gawe tuladha kanggo liyan.

Tancep kayon.